‘Nee mam, ik heb die man niet in het echt vermoord.’ Dat hoef je nou nooit te zeggen als je een thriller hebt geschreven waarin de ‘ik’ iemand op nare wijze om het leven heeft gebracht, met gif of gewoon door ‘s nachts een mes in zijn hart te steken en dat flink rond te draaien. Maar bij een erotische roman, waarin, logischerwijs, wel wat seks voorkomt -anders zou het ook geen erotische roman heten- ligt dat heel anders. En dan ook nog een beetje SM (en soms een beetje meer), en een smakelijke vertelling van parenclub bezoek – nou, plak dan maar op je voorhoofd: het is heus niet autobiografisch. (Of in elk geval niet helemaal, misschien hier en daar een beetje, het mag geen naam hebben, hoewel….)
Ik vond het een feestje om De overgave van Floor te schrijven – op die paar weken schrijfdip na dan. Deed met tomeloos enthousiasme deskresearch door een account te nemen op de zeer leerzame website BDSMZaken, waarin Dom’s en subjes met elkaar contact zoeken of gewoon ervaringen delen. Dat (b)lijken veelal hele gewone mensen te zijn.
Alleen: ‘Ik geniet van pijn, niet als straf maar uit liefde.’ Ik citeer mijn boek, waarin wordt geciteerd van de website. Nog een? ‘Het is heerlijk om mijn geilheid mijn verstand te voelen overheersen en mezelf toe te staan een slet te zijn.’ Volgens haar profiel een universitair geschoolde dame. Ik geloofde haar, gezien de rest van de profieltekst en het is natuurlijk ook lekker, om af en toe een sletje te zijn.
Ook bezocht ik een avond een sm club voor stellen die daar wel eens wat meer van wilden weten (al dan niet betrouwbare wetenschappers noemen dat field research). Bij het rollenspel speelde een hele leuke (jonge)dame op verzoek een hondje. Rondkruipend legde ze haar hoofd ook op mijn been en ik aaide ik haar over de haren – inderdaad, als bij een hondje. Het was niet eens gek – want niemand vond het daar gek.
Zo kwam Floor tot stand, een mengeling van fantasie, ‘onderzoek’, eigen ervaring en ondersteuning van een ervaren en overtuigde sub.
Ik vind Floor een leuk mens: een goede vriendin, slim, ik moest regelmatig om haar lachen. Denk dat de lezer dat ook wel zal vinden. Ik vond het heerlijk om zinnen te schrijven als: ‘Ik ga je pijn doen, fluisterde ze zachtjes in mijn oor. Dat moet, ik hoop dat je ervan geniet.’
Nu maar hopen dat de lezer er ook van geniet, van mijn zinnen en de -soms best heftige (al laat iemand me net weten dat het best meevalt) – belevenissen van Floor.
Renee van Amstel
Renee van Amstel is ook te volgen op twitter @ReneevanAmstel. Haar boeken zijn verkrijgbaar bij zowel de reguliere als online boekhandel. Alle boeken zijn beschikbaar als paperback en E-book. Zie ook: bol.com
Of bezoek haar website: http://reneevanamstel.nl/