Er is sprake van een vaginistische reactie als bij pogingen om geslachtsgemeenschap te hebben de spieren rondom de vagina zich samenknijpen, zonder dat de vrouw dit zelf wil. Gemeenschap is hierdoor niet mogelijk of alleen met veel moeite en pijn (dyspareünie). Wanneer het jou keer op keer niet lukt om seks te hebben of een vinger of tampon in je vagina te brengen, dan kan het zijn dat je vaginisme hebt.

Verschillen tussen dyspareünie en vaginisme

De oorzaken van dyspareünie zijn over het algemeen anders dan die van vaginisme, hoewel er wel een zekere overlap bestaat. Het is niet altijd eenvoudig onderscheid te maken. Soms wordt ook gesteld dat er alleen sprake is van vaginisme als penetratie niet mogelijk is.

Primair en secundair vaginisme

Behandelaars (huisarts of gynaecoloog) maken onderscheid tussen primair en secundair vaginisme. Bij primair vaginisme gaat het om vaak jonge vrouwen. Deze jonge vrouwen zijn vaak nog maagd of hebben bij de eerste keer gemerkt dat het vrijen moeizaam en pijnlijk verliep. In sommige gevallen lukt het bij deze vrouwen zelfs niet om penetratie met de penis tot stand te brengen. Bij deze vrouwen leeft vaak ook het gevoel dat zij te ‘krap’ zijn.

Primair vaginisme

Bij primair vaginisme is er ook vaak sprake van angst. Die angst laat de vagina verkrampen. Het kan hier gaan om angst voor het vrijen zelf. Sommige vrouwen zijn gewoon angstig om iets in de vagina te brengen. Angst kan veroorzaak worden door vervelende ervaringen in het verleden. Het is natuurlijk belangrijk zulke angsten te erkennen en bespreken. Makkelijk zal dit niet altijd zijn. Primair vaginisme is meestal relatief eenvoudig te behandelen door een seksuoloog.

Primair vaginisme en vrijen

Hoewel het vaginisme het onmogelijk maakt de penis tijdens het vrijen in de vagina te brengen hebben koppels daar niet altijd last vast. Vrouwen met primair vaginisme en hun partners zijn dikwijls tevreden met hun seksleven. Ondanks dat het hebben gemeenschap niet mogelijk is.

Vaak weten zij op verschillende manieren plezierig te vrijen, waarin ze elkaar op andere manieren bevredigen. Vrouwen en meiden met (primair) vaginisme kunnen wel een orgasme hebben. Partners kunnen bijvoorbeeld samen masturberen of elkaar oraal bevredigen. Net als bij de meeste andere vrouwen wordt het hoogtepunt bereikt door stimulatie van de clitoris.

Kinderwens en vaginisme

Als neuken niet lukt kan een vrouw ook niet (moeilijk) zwanger raken. Vaak zoeken koppels waarbij de vrouw vaginisme heeft als er een kinderwens is. Zoals gezegd kan primair vaginisme vaak relatief makkelijk verholpen worden.

Zelfinseminatie is een andere oplossing om toch zwanger te kunnen worden. Hiervoor kun je bijvoorbeeld een rietje en een spuitje gebruiken. Voorwaarde is wel dat je het rietje wel kunt inbrengen. Het sperma wordt tijdens de ovulatie ingebracht. Hulpmiddelen zijn eventueel ook te vinden op zelfinseminatie-shop.nl.

Secundair vaginisme

Bij secundair vaginisme is er een andere reden dan angst voor de vaginistische reactie. Secundair treedt op bij vrouwen, die voorheen wel (pijnloos) konden vrijen met penetratie. Focale vestibulitis speelt een belangrijke rol bij secundair vaginisme.

Vaginisme na een bevalling

Na de bevallingen hebben veel vrouwen last van bekkenklachten en bekkenbodemspierproblemen. Dit laatste kan leiden tot incontinentie, maar kan ook de oorzaak zijn van pijn tijdens het vrijen. Pijn bij het vrijen na een bevalling gaat vaak vanzelf over. Pijn kan veroorzaakt worden door littekenweefsel van de bevalling. Een episiotomie (knipje) kan vaak lang na de bevalling nog gevoelig zijn. Na de bevalling is er meestal ook een oestrogeentekort. Te kort aan oestrogenen en borstvoeding kunnen leiden tot vaginale droogte. Wanneer je niet voldoende nat wordt helpt het vaak een glijmiddel gebruiken. Ook vermoeidheid en het wennen aan het nieuwe kindje kunnen ook een oorzaak zijn van de problemen. Vaginistische klachten na een bevalling zijn meestal van tijdelijk aard. Forceer niks, bespreek het met je partner en gebruik dus voldoende glijmiddel.

Vaginisme rondom de overgang

Ook tijdens, voor en na de overgang veranderen je hormonen. Kenmerkend is de oestrogeendaling. Zoals ook hierboven vermeld, speelt oestrogeen een belangrijke rol bij het vochtig worden tijdens seksuele opwinding. In de periode van de overgang kan vaginale droogte ontstaan. Ook in deze periode is het weer belangrijk dit te bespreken met je partner. Dat je niet nat wordt betekent echt niet dat je niet opgewonden bent. Gebruik glijmiddel of kijk eens naar onze biologische stimulerende gel. Dit is een gel die het orgasme, de gevoeligheid, de vochtigheid en de opwinding van de vrouw op natuurlijke wijze versterkt.