Na de bevalling

Zo’n 7 maanden na mijn bevalling was het er weer. Iets wat ik al die tijd niet had gemist begon weer. Mijn menstruatie. Klungelig op zoek naar een tampon of iets dergelijks. Gevonden en een plek gegeven. Wat voelde dat weer onwennig… Later die dag besloot ik toch maar eens over te stappen naar een ander ‘opvang’ middel: De DivaCup. Die lag al een tijdje in huis ‘te wachten’.

Wat een ongelooflijk raar ding. Het ziet er gek uit, moet dat in mijn lijf? Werkt dat wel? Eerst maar even die bijsluiter bestuderen hoe werkt het en wat je moet doen om het te laten werken?

In de bijsluiter – welke niet helemaal goed is vertaald naar het Nederlands – gaat het over wat je vagina voor een ‘ding’ is en helpt je bij het vormen van een beeld over hoe de DivaCup daarin past.

Vervolgens gaat het over hygiëne dus hoe de Cup te reinigen (steriliseren; Let op! De bijsluiter zegt: ‘laat de kookpot onbeheerd achter’ dit niet doen dus!) voor gebruik en tijdens gebruik.

Vouwtechnieken worden besproken en de verschillende houdingen om het in te brengen. Je moet je dus even voorbereiden en de rust en ruimte nemen om de Cup te gaan gebruiken. Nu was dit voor mij weer de 1e keer weer sinds 16 maanden dus was alles even onwennig. Maar eenmaal begonnen te zijn met het dragen van de DivaCup voelde als een soort trots en gemak. Je hoeft dat ding niet elke keer te vervangen, leegkiepen in het toilet uitspoelen en weer inbrengen. Klinkt vies maar ik vind het minder smerig dan hoe een doordrenkte tampon of maandverband eruit ziet.

Minpuntje is wel hoe krijg je de Cup schoon als het toilet geen fonteintje heeft? Met wat toiletpapier zou ik zeggen of time je ‘leeg’ momenten op een toilet met fontein;)

Wat ik er nog meer over wil zeggen is dat je jezelf echt wel de kans moet geven om de inbreng vaardigheid eigen te maken (niet scherpe nagels helpt hierbij;).

Ik vond het in ieder geval erg vernieuwend en zie een stuk minder op tegen de volgende keer.

Probeer het gewoon en je zult zien: het werkt!